Ο Δήμος του Βύρωνα γεννήθηκε ‘’από τις στάχτες‘’ της Μικρασιατικής Καταστροφής. Το 1922 στις πλαγιές του Υμηττού έκαναν κονάκι οι πρώτοι κυνηγημένοι. Έφεραν πόνο, δυστυχία, προσφυγιά ανακατεμένα με νοικοκυροσύνη, πολιτισμό και μια ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΘΕΛΗΣΗ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ. Ο Συνοικισμός συνεχώς αυξάνεται. Τον Ιανουάριο του 1924 μπροστά στο Διοικητήριο γίνεται η μετονομασία της συνοικίας σε ‘’ΒΥΡΩΝΑ’’ με την ευκαιρία του Εορτασμού των 100 χρόνω από το θάνατο του ποιητή και φιλέλληνα Λόρδου Βύρωνα. Το 1934 έχοντας μεγαλώσει αρκετά γίνεται ανεξάρτητος Δήμος Είχε το δικό του μερτικό στην πάλη και τις θυσίες κατά του Γ΄Ράιχ. Κορυφαία στιγμή της Αντίστασης τοτ Βυρωνιώτικου Λαού είναι το Μπλόκο στις 7 Αυγούστου 1944. 11 άνδρες εκτελούνται επιτόπου και 283 οδηγούνται όμηροι στα χιτλερικά στρατόπεδα. Σήμερα είναι ένας σύγχρονος Δήμος όπου συνυπάρχουν και ζούν αρμονικά εκτός από τους πρόσφυγες άνθρωποι από όλα τα μέρη της πατρίδας μας (Μικρασιάτες, Πόντιοι, Αρμένιοι, Κρήτες, Ηπειρώτες, Λάκωνες, Ρουμελιώτες κ.λ.π.). Η συνολική του έκταση είναι 9.000 στρέμματα. Ζούν γύρω στις 150.000 κάτοικοι. Ο πολιτισμός σε όλες του τις μορφές είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένος.

Αν και η έννοια της γειτονιάς τείνει να εκλείψει, στο Δήμο του Βύρωνα είμαστε μια γειτονιά. Η γειτονιά μου, είναι μια γειτονιά του κόσμου, όπου συνυπάρχουν άνθρωποι, απόψεις και τάσεις. Μια γειτονιά σύγχρονη, που αλλάζει και βελτιώνεται συνεχώς, μια γειτονιά σε διαρκή κίνηση σε όλους τους τομείς, μια γειτονιά που ζει και αναπτύσσεται κοντά στον Υμηττό, φροντίζοντας τον σαν μικρό παιδί.
Ο Δήμος Βύρωνα είναι ένα προάστιο στο Βορειοανατολικό τμήμα της Αττικής. Χαρακτηριστικό της περιοχής είναι ότι δημιουργήθηκε μετά από τη Μικρασιατική καταστροφή, αφού οι πλαγιές του Υμηττού έγιναν το νέο σπίτι των κυνηγημένων Ελλήνων (1922). Τον Ιανουάριο του 1924, σε επίσημη εκδήλωση με ομιλητή τον Πρόεδρο της Επιτροπής Αποκατάστασης Προσφύγων, Αμερικανό πολιτικό Ερρίκο Μοργκεντάου, ο συνοικισμός Παγκρατίου μετονομάζεται σε συνοικισμό Βύρωνα, με την ευκαιρία του εορτασμού των 100 χρόνων από το θάνατο του μεγάλου φιλέλληνα που πέθανε στο Μεσολόγγι το 1824. Δέκα χρόνια αργότερα, ο Βύρωνας γίνεται ανεξάρτητος δήμος.
Ο Βύρωνας είχε το δικό του μερίδιο στους αγώνες και στις θυσίες κατά του Γ' Ράιχ, με κορυφαία στιγμή της Αντίστασης του Βυρωνιώτικου λαού το μπλόκο της 7^ης Αυγούστου 1944. Έντεκα άντρες εκτελούνται επιτόπου και 283 οδηγούνται όμηροι στα χιτλερικά στρατόπεδα.
Το 1961, στο Άλσος της Αγίας Τριάδας, εγκαινιάζεται η πρώτη παιδική χαρά, ενώ το 1962 ο Βύρωνας αποκτά το πρώτο δικό του Γυμνάσιο, που θεμελιώνεται από τον τότε Υπουργό Παιδείας Γρηγόρη Κασιμάτη. Το 1971, στην πλατεία Σμύρνης γίνονται τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Χρυσοστόμου, Βυρωνιώτη Αρχιεπισκόπου Αθηνών & πάσης Ελλάδος. Προς τιμή του έχει ονομαστεί κεντρική λεωφόρος του Δήμου Βύρωνα που οδηγεί προς τη λεωφόρο Κατεχάκη.
Η συνολική έκταση του Δήμου Βύρωνα είναι 9.000 στρέμματα, όπου ζουν περίπου 130.000 κάτοικοι.
Ο πολιτισμός είναι λέξη ταυτόσημη με το Δήμο Βύρωνα, με αιχμή το καλοκαιρινό Φεστιβάλ Βράχων στα δύο θέατρα της περιοχής: το «Μελίνα Μερκούρη» και το «Άννα Συνοδινού».

Χρήσιμα Τηλέφωνα