Χτισμένα πριν από 65 χρόνια και αγορασμένα αποκλειστικά από πρόσφυγες της Μ. Ασίας, αντιπροσωπεύουν την Μοντέρνα Αρχιτεκτονική του ’30 (Bauhaus), συγκαταλέγονται μέσα στα 113 πιο σημαντικά έργα της Ελληνικής Αρχιτεκτονικής του 20ού αιώνα (Έκθεση του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής σε Φραγκφούρτη – Παρίσι – Θεσσαλονίκη – Αθήνα), διαθέτουν μοναδικές κατασκευαστικές αρετές (εκπληκτικός συνδυασμός π.χ. beton και πέτρας) και περιβάλλονται από 10 στρέμματα κοινόχρηστων ελεύθερων χώρων στο κέντρο της Αθήνας! Εδώ και 35 χρόνια οι προτάσεις των κρατικών φορέων για κατεδάφιση των 8 πολυκατοικιών και “αξιοποίηση” των 14,5 στρεμμάτων (π.χ. Garage, εμπορικό κέντρο, νέα Μητρόπολη…), εμπόδισαν τους 228 ιδιοκτήτες να επισκευάσουν εξωτερικά τα σπίτια τους (τραυματισμένα και από τις οβίδες του Εμφυλίου…), τα οποία εσωτερικά είναι σε άψογη κατάσταση. Δεδομένου ότι Παντού στην Ευρώπη τέτοια οικιστικά σύνολα ανακαινίζονται με ελάχιστο κόστος και επαναχρησιμοποιούνται, Σημαντικές Ευρωπαϊκές Συνθήκες περί Αρχιτεκτονικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς (ʼμστερνταμ 1975, Γρανάδας 1985, Ευρωπαϊκή Οδηγία 1991) επιβάλλουν την προστασία – συντήρηση – ανάδειξη και αποκατάστασή τους, Διαθέτουν ποιότητα ζωής (ΣΔ: 0.95 όταν γύρω: 3.6 και κάλυψη 32% όταν γύρω: 70%), είναι έργα σημαντικών δημιουργών (Κ. Λάσκαρης – Δ. Κυριακός) και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της Κοινωνικής μας Μνήμης και της Πολιτιστικής μας Ιστορίας.

Χρήσιμα Τηλέφωνα